Od października 2022 roku, dzięki współpracy z Polskim Towarzystwem Superwizji Pracy Socjalnej Ośrodek Pomocy Społecznej Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy uczestniczy w projekcie Wsparcie rozwoju pracowników polskiego systemu pomocy społecznej. W ramach projektu zatrudnieni w naszym Ośrodku pracownicy socjalni, asystenci rodziny oraz inne osoby działające na rzecz dobra dzieci, mogą korzystać z regularnej, grupowej superwizji prowadzonej przez certyfikowanych superwizorów pracy socjalnej oraz szkoleń. Projekt superwizyjno-szkoleniowy finansowany jest ze środków UNICEF. Głównym celem projektu jest zapewnienie profesjonalnej i efektywnej pomocy osobom, które w wyniku wojny w Ukrainie znalazły schronienie w naszym kraju. Merytoryczne i superwizyjne wsparcie pracowników pomocy społecznej zwiększa szanse osób uciekających przed wojną (i ich dzieci) na pełniejszy dostęp do wysokiej jakości usług świadczonych przez nasz system.
Pracownicy służb społecznych na co dzień pracują z osobami wymagającymi szczególnego wsparcia, przez co często narażeni są na działanie czynników, które mogą wywoływać między innymi stres oraz wpływać na przeciążenie pracą. Jednocześnie wymaga się od nich pracy w oparciu o wysokie standardy metodyczne i etyczne. Superwizja pracy socjalnej ma na celu utrzymanie standardu pracy, a także efektywniejsze, bardziej profesjonalne i skuteczniejsze dostarczanie pomocy osobom i rodzinom. Stąd uczestnictwo w superwizji pracowników służb społecznych jest wyrazem profesjonalnego i odpowiedzialnego podejścia do pracy i osób którym udziela się pomocy.
Czym jest superwizja?
Jest to metoda wspierania specjalistów (np. pracowników socjalnych, psychologów, asystentów rodziny, specjalistów) w ich pracy. Można też rozumieć superwizję jako szczególną formę uczenia się, rozwijania czy podnoszenia swoich kompetencji. W praktyce zwykle superwizja ma formę kilkugodzinnych spotkań grup pracowników z superwizorem i omawiania pracy tych pierwszych (to samo może się dziać w kontakcie indywidualnym).
Co robi się na superwizji?
Podczas superwizji rozmawia się wspólnie o pracy, trudnych sytuacjach. Można przedstawić najbardziej problematyczne przypadki z pracy. Dokonywana jest wspólna analiza sytuacji klienta i poszukiwane jest najlepsze dla niego rozwiązanie. Jest to dobra okazja, aby skorzystać z wiedzy i doświadczenia innych uczestników (i superwizora). Można też badać swoje trudności w kontakcie z klientem, przeszkadzające emocje czy elementy pracy, które są stresogenne. Można również zająć się poszukiwaniem lepszych, efektywniejszych metod współdziałania.